در درس هفتم با اسم موصول آشنا می شویم.

 اسم موصول: خاص        عام 

اسم موصول کلمه ای است که دو جمله را به هم وصل می کند.

اسم موصول دو نوع است: اسم موصول خاص ( 6 اسم است)

و اسم موصول مشترک ( 2 اسم است) . اسمهای موصول خاص با ترجمه عبارتند از:

اسمهای موصول مشترک عبارتند از:

 ( مَنْ: کسی که، هر که، کسانی که، / ما: چیزی که، هرچه، آنچه ، چیزهایی که )

دانش آموز: چرا به موصول خاص و عام این نامها را داده اند؟

معلّم: از این نظر به موصول خاص، خاص می گویند که

برای مفرد،مثنّی ، جمع، مذکّر و مؤنّث، کلمات خاصّی وجود دارد

امّا موصول مشترک چنین نیست.

مَنْ و ما برای مفرد، مثنّی ، جمع و مذکّر و مؤنّث یکسان است.

به همین جهت اسم موصول عام یا مشترک نامیده می شود.

دانش آموز: ولی ما قبلاً خوانده بودیم «مَن» و«ما» کلمه پرسشی هستند

 و«ما»  نیز برای منفی کردن ماضی به کار برده می شود. چگونه اینها را اشتباه نکنیم؟

معلّم: «مَنْ» می تواند کلمه ی پرسشی «چه کسی» هم معنی بدهد.

«ما» حرف نفی ماضی نیز هست و به معنی «چه چیزی؟» هم می آید.

به این مثال ها توجّه کنید:

مَن هوَ ؟ مَن هىَ ؟                او کیست؟

مَن هُم؟                             آنان کیستند؟

ما ذَهَبَ.                            نرفت.

ما هذا؟                              این چیست؟